o nas - Nieprzetarty Szlak Praga Południe

Nazywam się Iwona Sekuła-Jastrzębska, jestem harcmistrzynią Związku Harcerstwa Polskiego. Prowadzę Szczep 419 WDHiGZ „Leśne Bractwo”. Od stycznia 2024 r. pełnię funkcję Namiestniczki Drużyn Nieprzetartego Szlaku Hufca Warszawa Praga Południe.

Prywatnie jestem szczęśliwą żoną swojego męża Tomasza oraz dumną mamą dwóch dorosłych synów.

Zawodowo spełniam się jako dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 102 w Warszawie oraz jego nauczycielka.

Moje hobby to śpiew chóralny oraz harcerstwo. Oba te obszary pozwalają mi na czerpanie energii z jakże (wydawałoby się) odmiennych źródeł. W harcerstwie masz służyć a jednocześnie być przewodnikiem a w zespole chóralnym nie powinieneś być solistą a słuchaczem innych, tworząc monolit muzyczny. Te  (na pierwszy rzut oka) rozbieżne cechy, w profesjonalnej harmonii tworzą moją osobowość i charakter na co dzień i od święta 😊.

*CZYM JEST DLA MNIE NIEPRZETARTY SZLAK? Wachlarzem działań dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych, które proponuję na co dzień. Harcerstwa nie można się nauczyć, harcerstwo się przeżywa. Dlatego moja działania w Nieprzetartym Szlaku sprowadzają się do dostarczania jego członkom ciągłych przeżyć i niecodziennych doświadczeń.

*CZEGO OCZEKUJĘ OD NIEPRZETARTEGO SZLAKU? NS to nie tylko ruch społeczny ale przede wszystkim ludzie, od których uczyłam się i wciąż uczę się pracy z ludźmi i dla ludzi, wykorzystując kolejne instrumenty harcerskie. „Harcerstwo to przyjacielski a nie formalny charakter związków i relacji” (Harcerski System Wychowania, M. Gajdziński).

*CO ZYSKUJĄ SIĘ DZIECI, MŁODZIEŻ I DOROŚLI ZRZESZENI W NIEPRZETARTYM SZLAKU? Wszyscy członkowie drużyn harcerskich Nieprzetartego Szlaku przede wszystkim mogą być sobą – ze swoimi zaletami ale i wadami, z możliwościami i ograniczeniami. Nie muszą udawać kogoś, kim nie są. Nie muszą ukrywać tego, co nie podoba się innym. Tylko od instruktora zależy, w jaki sposób wykorzysta potencjał członka drużyny. Dzięki działalności drużyn harcerskich, ich członkowie: czują się ważnym i niezbędnym ogniwem drużyny, mogą czuć się odpowiedzialni za siebie i innych (także w oczach innych środowisk), podejmują służbę względem innych (na miarę swoich możliwości), starają się być wzorem za różnych płaszczyznach życia osobistego i społecznego.

*CZY WARTO PODEJMOWAĆ TRUD UCZESTNICZENIA W ŻYCIU NIEPRZETARTEGO SZLAKU?  Harcerstwo jest taką formą działalności, która pozwala na rozwój osobisty, społeczny a także rodzinny. Jeżeli członkowie drużyn uczetsniczą w zbiórkach, aktywnie włączają się w życie Drużyny, Hufca, Chorągwi to nabywają umiejętności osobistych, zyskując pewność siebie. Wyjeżdżając na zloty, biwaki, obozy – uczą się niezbędnych umiejętności, nawiązując nowe przyjaźnie. Rodzina dzięki temu widzi rzeczywisty i praktyczny rozwój swojego członka a sama w czasie jego wyjazdu może odpocząć i spojrzeć z dystansu: „warto czy nie? angażować się w harcerstwo”.

*HARCERSTWO DLA KAŻDEGO.

Harcerstwo to ruch opary na służbie, samodoskonaleniu (pracy nad sobą) i braterstwie (postrzeganiu innych). ZACHĘCAM – bądźmy otwarci, poznawajmy możliwości swoje i innych a dzięki temu twórzmy środowiska przyjazne rozwojowi osób ze specjalnymi potrzebami.

Nauczycielu! Nie byłeś harcerzem a chciałbyś się włączył w działalność Nieprzetartego Szlaku? To świetne miejsce aby poznać harcerstwo od podstaw, tu czekają szkolenia z metodyki harcerskiej dla kadry 30+, tu czeka przygoda nie zależnie od wieku.